Ewa Partum: Legalność przestrzeni - 1

Ewa Partum: Legalność przestrzeni

[ uczestnicy ]

Ewa Partum

Ewa Partum urodzona w 1945 roku w Grodzisku Mazowieckim koło Warszawy. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi według programu Władysława Strzemińskiego (1963-1965). Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale malarstwa. Należy do pierwszego pokolenia polskich konceptualistów. Uważana jest za prekursorkę w dziedzinie sztuki konceptualnej, sztuki feministycznej, body artu, sztuki krytycznej. Jest autorką pierwszej udokumentowanej instalacji w otwartej przestrzeni
„Obecność/Nieobecność“ w Polsce. Do jej twórczości należą także akcje, obiekty, cykle fotografii, filmy, które sama autorka definiuje jako „kino tautologiczne“, jak również poezji wizualnej, performanców i mail-artu. Istotę swojej twórczości artystka określa twierdzeniem: „akt myśli jest aktem sztuki". Od 1969 roku w poszukiwaniu nowego języka sztuki tworzy prace lingwistyczne. W tym celu organizuje akcje i instalacje na poziomie językowym, które pokazywane są zarówno w galeriach jak i w przestrzeni otwartej. Do nich zaliczana jest akcja poetycka „Metapoezja”, polegająca na rozsypywaniu pojedynczych liter istniejących bądź też i nie tekstów z historii literatury (np. Goethe, Proust i in.). W latach 70. Partum koncentruje się na instalacjach konceptualnych np. „Legalność przestrzeni“ (1971), „Śniadanie na trawie“ (1971). W 1972 roku zakłada w Łodzi galerię „Adres“, jedno z najważniejszych miejsc mail artu i teorii sztuki. Prowadzi ją do 1977 roku. W latach 1973-74 tworzy cykl krótkich filmów „films by ewa“, którym nadaje wspólny tytuł „Kino tautologiczne”. Partum zaliczana jest do grupy pierwszych artystek sztuki feministyczne. W 1971 roku tworzy pierwsze odciski ust jako znak kobiecej samoidentyfikacji, a od 1974 roku powstają prace poświęcone feminizmowi, w których artystka używa swego ciała jako przedmiotu sztuki. W 1980 roku powstaje w warszawskiej galerii „Mała” wystawa „Samoidentyfikacja”, na którą składa się seria fotomontaży przedstawiających nagą postać artystki wmontowaną w scenerię warszawskich ulic, po czym część prac artystki oraz katalog zostały objęte cenzurą. W 1982 roku wykonuje w łódzkiej galerii podziemnej performance
„Hommage dla Solidarności”. W 1983 roku na zaproszenie Wolfa Vostella artysty Fluxsusu, oraz berlińskich feministek wyjeżdża do Berlina, gdzie odtąd na stałe mieszka i tworzy. W swoim dorobku ma wiele wystaw indywidualnych zarówno w Niemczech jak i w Polsce oraz grupowych m.in.: w Hiszpanii, USA, Kanadzie, Francji, Japonii, Urugwaju, Brazylii. Jest laureatką licznych stypendiów i nagród.


Aneta Szyłak

Aneta Szyłak, kurator i krytyk sztuki, obecnie Dyrektor Instytutu Sztuki Wyspa w Gdańsku, innowacyjnej organizacji stymulującej debatę nad współczesną kulturą wizualną. Jest wiceprezesem Fundacji Wyspa Progress, artystycznej organizacji pozarządowej założonej w 1994 roku. Współautorka koncepcji Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia nad którego założeniem pracowała w latach 1995-1998 i do powołania którego doprowadziła w 1998 roku. W latach 1998-2001 pracowała jako dyrektor tej instytucji. Aneta Szyłak była stypendystką m.in. Fundacji Kościuszkowskiej, ArtsLink, Trust for Mutual Understanding, Milton & Sally Avery Art Foundation, Kittredge Educational Fund oraz Ministra Kultury i Sztuki. Odbyła staże kuratorskie w Art in General [1998] oraz International Studio & Curatorial Program (ISCP) w Nowym Jorku [2001-2002] oraz we Frac Lorraine w Metz [2004]. Była kuratorką wielu wystaw, jak np. „Strażnicy Doków” w Instytucie Sztuki Wyspa, „Palimpsest Muzeum” – Łódź Biennale w Pałacu Poznańskiego w Łodzi, „BHP” w Instytucie Sztuki Wyspa, Dialog Loci na terenie dawnej twierdzy w Kostrzynie nad Odrą [wszystkie w 2004], Architectures of Gender. Contemporary Women’s Art in Poland” w SculptureCenter w Nowym Jorku [2003], „Displacement/This Placement” w Künstlerhaus Bethanien w Berlinie [1997], „Idea Paikka/Paikkan Idea” w Nokia Cable Factory w Helsinkach [1997], „Kolekcja Sztuki Współczesnej na 1000-lecie Gdańska”, „Where Are You From?” – VII Rauma Biennale Balticum w Rauma (Finlandia) [1998], „Public Relations. Sztuka z Gdańska” [1999], „All You Need Is Love” i „Drogi do Wolności” [2000].
Jej liczne publikacje pojawiały się m.in. na łamach ArtKrush, Art Journal, n.paradoxa, Praesens oraz książkach i katalogach poświeconych sztuce współczesnej. Jest redaktorem polskiej sekcji czasopisma Praesens oraz członkiem rady redakcyjnej belgijskiego magazynu A Prior. Jest współredaktorką książki „Wyspa. Miejsce Idei. Idea Miejsca” [1995]. Jest członkinią Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA [od 2000 roku] i wiceprezeską jego Sekcji Polskiej [od 2003 roku] oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Kuratorów IKT [od 2005].


Dorota Monkiewicz

Urodzona w 1961 roku w Warszawie. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Jest kustoszem sztuki współczesnej przy Muzeum Narodowym w Warszawie, prezesem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA oraz dyrektorem Fundacji Zbiorów Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Warszawie. Ponadto jest autorką ponad 50 publikacji na temat sztuki współczesnej, jak również kuratorem wielu wystaw i konferencji naukowych.


Berenika Partum

Urodziła się w 1974 roku w Łodzi. Studiowała historię sztuki i historię na Freie Universität w Berlinie. Jako recenzentka wystaw współpracuje z różnymi magazynami na temat sztuki, np. „Magazyn sztuki”, „arteon”, „Fluid” oraz austriackim magazynem „Springerin“. Jest założycielką portalu internetowego: „www.arteastconnection.de”, poświęconemu współczesnej sztuce Europy Wschodniej (głównie Polski). Jej zainteresowania koncentrują się szczególnie na sztuce współczesnej od lat 60 tych.


Angelika Stepken

Urodzona w 1955 roku w Moers. W latach 1974-78 studiowała historię sztuki, filozofię i politykę na Freie Universität w Berlin. Zdobyła wykształcenie restauratora obrazów we Florencji. W latach 1979-80 roku pracowała w redakcji gazety „Der Abend“, Berlin. W 1981 pracowała w rzymskim biurze niemieckiej agencji prasowej dpa. W latach 1981-82 była redaktorką w „Volksblatt Berlin“. Od 1982 roku jest niezależnym krytykiem, autorką i kuratorką wystaw. Pisała m.in.: miesięcznika „art“ i „Kunst intern“. Od 1998 roku jest dyrektorką Badischer Kunstvereins w Karlsruhe. Od 1998 do 2006 roku była dyrektorką Badischer Kunstvereins w Karlsruhe. Od listopada 2006 roku jest dyrektorem Villa Romana we Florencji.

miejsce imprezy
Wyspa Institute of Art, Gdańsk

termin wystawy
17 czerwiec – 24 wrzesień 2006
wernisaż: 17 czerwca 2006, godz. 19:00
warsztaty: 1–7 czerwiec 2006

instytucja uczestnicząca
Fundacja Wyspa Progress, Gdańsk
kuratorka wystawy
Aneta Szyłak

konsultacja kuratorska
Dorota Monkiewicz, Angelika Stepken


program dla młodych performerów
Berenika Partum