Odra-Oder. Region nadodrzański w Europie. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość

Prof. Dr. Karl Schlögel

Urodzony w 1948 roku w Hawangen niedaleko Memmingen (Niemcy). Studiował filozofię, historię, socjologię i slawistykę na Freie Universität w Berlinie oraz w Moskwie i Sankt Petersburgu. W 1981 roku uzyskał tytuł doktora. Od 1990 roku pracuje jako profesor historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Konstancji. W 1994 roku przyjął zaproszenie Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, gdzie od 2003 roku jest też dziekanem wydziału kulturoznawstwa.
Jako autor i naukowiec profesor Schlögel znany jest już od lat 80-tych. W swoich pracach naukowych zajmuje się głównie historią Europy Wschodniej oraz zagadnieniami z dziedziny historii kultury. W początkowym okresie pracy naukowej jego badania skupiały się przede wszystkim na życiu codziennym w Rosji i ZSRR, przy czym stosował nietypowy jak dla historyka sposób badań. Jego rozważania w większym stopniu opierały się m.in.: na recepcji struktur budowlanych, rozwoju budownictwa w określonym czasie, jak również na badaniu życia codziennego, niż na materiałach pisemnych. Dużo wcześniej niż inni eksperci z tej dziedziny podkreślał, że Europa Wschodnia i Rosja stanowią integralną część kulturowego inwentarza całej Europy. Ponadto zajmował się tendencjami wędrówek ludności, uwarunkowanymi politycznie bądź gospodarczo oraz życiem codziennym mniejszości narodowych.
W książce „Im Raume lesen wir die Zeit“ usystematyzował swoją metodę pracy, przypisując większą niż dotychczas rolę opisom rzeczywistości oraz ocenie jej postrzegania w badaniach nauk historycznych, tuż obok dyskursu teoretycznego, statystyk, historii faktów.
Prof. Schlögel jest laureatem wielu nagród m.in.:
1986 nagroda za esej dziennika „Tagesspiegels“, Berlin
1990 Europejska Nagroda za esej Charlesa Veillona
1999 nagroda Anna-Krüger Kollegium Naukowego Berlin
2003 nagroda Anziferow miasta Sankt Petersburg
2004 nagroda Georg-Dehio przyznana przez Deutsches Kulturforum östliches Europa
Publikacje (wybór):
„Moskau lesen“ (1984), „Die Mitte liegt ostwärts“ (1986), „Jenseits des Großen Oktober. Petersburg 1909-1921“ (1988), „Die Krise der russischen Intelligenz“ (1990), „Der große Exodus. Die russische Emigration und ihre Zentren 1917-1941“ (1994), „Go East – oder die zweite Entdeckung des Ostens“ (1995), „Die russische Emigration in Deutschland. Berlin Ostbahnhof Europas“ (1998), „Berlin und das Städtenetz im neuen Europa“ (1999), „Promenade in Jalta und andere Städtebilder“ (2001), „Petersburg 1909-1921. Laboratorium der Moderne“ (2002), „Im Raume lesen wir die Zeit“ (2003), „Marjampole oder Europas Wiederkehr aus dem Geist der Städte“ (2005). „Europe/L’Europe du Centre Est“ oraz „Rossica“.

Floris Dreesman

Floris Dreesman studiował architekturę w Hamburgu, m.in. u Hinricha Ballera, Heinricha Moldenschardta, Zaha Hadida oraz Daniela Liebeskinda. Następnie przez wiele lat pracował jako projektant w biurach architektoniczych w Hamburgu i Berlinie, wraz z tymi instytycjami wygrał liczne konkursy, m.in. konkurs na przebudowę domu Lutra w Wittenberdze. Ten projekt został nagrodzony w 2004 roku nagrodą architektów landu Saksonii-Anhalt. Od 2003 roku pracuje jako wolny architekt w Berlinie.

Dr. Beata Halicka

Dr Beata Halicka studiowała germanistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze. W latach 1998-2001 przebywała jako doktorantka w Niemczech. Po uzyskaniu tytułu doktora była pracownikiem naukowym na Uniwersytecie w Zielonej Górze. Obecnie pracuje nad habilitacją na temat transformacji kulturowych polsko-niemieckiego regionu przygranicznego w XX wieku na katedrze współczesnej historii gospodarki i socjologii (Europejski Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą).
W 2002 roku razem ze mężem założyła Instytut Ekologii Stosowanej w Skórzynie (Województwo Lubuskie), które zajmuje się historią regionalną i kulturą.
Obecnie pracuje nad projektem naukowym „Odra-Oder 2006”, który kieruje prof. Karl Schlögel z katedry Historii Europy Wschodniej na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Beata Halicka jest autorką wielu publikacji. Niedawno ukazała się dwujęzyczna książka „Krosno Odrzańskie / Crossen an der Oder 1005-2005. Wspólne dziedzictwo kultury / Das gemeinsame Kulturerbe“.

Mateusz Hartwich

Urodzony w 1979 roku we Wrocławiu. Studiował kulturoznawstwo na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Tam też pracuje nad pracą doktorską na temat „Turystyki i historii". Interesuje się problematyką ziem przygranicznych, jak również historią stosunków polsko-niemieckich. Jest przewodniczącym polsko-niemieckiego stowarzyszenia
„transkultura" oraz jednym z inicjatorów projektów ponadgranicznych „slubice.de & frankfurt.pl" i „terra transoderana. Historie dorzeczne". Obecnie pracuje nad utworzeniem we Frankfurcie nad Odrą i w Słubicach niezależnego „Instytutu historii stosowanej“, która zajmować się Będzie propagowaniem świadomości historycznej pogranicza. Ponadto współpracuje w Berlinie z polsko-niemiecką agencją reklamową, jest też tłumaczem. Jako redaktor współtworzy internetowy, polsko-niemiecki serwis prasowy „Transodra Spezial“.
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie www.hartwich.pl.

Bettina Vismann

Bettina Vismann studiowała architekturę i urbanistykę na Technische Universität w Stuttgarcie, na Kingston Polytechnic w Londynie oraz na Eidgenössische Technische Hochschule w Zurychu. Następnie pracowała dla takich biur architektów jak Armstrong Associates, Londyn; Suter&Suter, Sauerbruch i Hutton w Berlinie (profil: planowanie i realizacja). W trakcie pracy jako nauczyciel m.in. na Technische Universität w Berlinie, Zurychu i Londynie opiekowała się różnymi uniwersyteckimi koncepcjami wystaw. W 1999 roku współpracowała z Annemarie Hürlimann nad pomysłem wystawy „Fremdkörper“ dla niemieckiego Hygiene-Museum w Dreźnie. Na wielu wystawach prezentowała własne prace, m.in. na 9. biennale architektury w Wenecji, a także we Frankfurcie nad Menem (2002) i w Berlinie.
Od 2002 roku jest niezależnym architektem. Wraz z Floris Dreesman założyła w 2004 roku biuro DREESMAN VISMANN, zajmujące się projektami architektonicznymi i wystrojem wnętrz. Obok pracy jako architekt zajmuje się badaniem do pracy teoretycznej poświęconej fenomenowi kurzu.