Veronika Blumstein - Moving Exiles - 1

Veronika Blumstein - Moving Exiles

[ artyści uczestniczący ]

Łukasz Borkowski

Urodzony w 1974 roku. Ukończył Uniwersytet w Zielonej Górze na wydziale animacji i zarządzanie kulturą. W latach 1990-1999 współpracował z Jerzym Leszczyńskim w jego Teatrze Wizji i Ruchu gdzie uzyskał dyplom tancerza. Następnie pracował jako mim w teatrach w Lublinie, Grudziądzu i Bielsko Białej. Od 1999 roku współpracuje z Telewizją Polską w Lublinie jako autor i moderator programów dla dzieci i młodzieży. Jest producentem filmów krótkometrażowych i teledysków. Od 2004 roku współpracuje z drum band „Sambasim Soundsystem” jako specjalista od PR i dj oraz jako producent współtworzy audycje dla młodzieży w Radio Centrum.


Isabel de Naverán

Urodzona w 1976 roku. Ukończyła kierunek sztuki plastyczne na Uniwersytecie Basque Country. Brała udział w kursach doktoranckich „Thoughts and Praxis in Contemporary Art” na wydziale filozofii, antropologii społecznej na tym samym uniwersytecie. Od 1988 roku jest członkiem grupy badawczej na temat „Virtual Archive of Scenic and Action Arts” (koordynowanej przez José Antonio Sánchez) w Hiszpanii. W roku 2003 brała udział w warsztatach choreograficznych i kompozycji w Contredanse (Bruksela) pod kierownictwem Marian del Valle i Monica Klingler (docenci: artyści Gilles i Stella Divivier). W tym samym roku powstała jej pierwsza choreografia. „La puta inocencia” (wraz z Idoia Zabaleta), która została zaproszona na festiwal taneczny „VII Rencontres Choregraphiques de Seine-Saint-Denis“ w Paryżu. Jej twórczość koncentruje się na miejscowych instalacjach, łącząc elementy audiowizualne z performancem. Aktualnie przygotowuje pracę dyplomową „Video as a window in new dance“.


Dr. phil. Kattrin Deufert

Urodzona w 1973 roku. Studiowała teatrologię, filmoznawstwo i medioznawstwo we Frankfurcie nad Menem, Londynie i Brukseli. Pracuje jako koordynatorka projektów kulturalnych w Instytucie Goethego w Brukseli, jak również w dziale Nowa Muzyka w radiu Hessischer Rundfunk. Wraz z Manfredem H. Wennmingerem założyła grupę „Breakthrough“.
W latach 1997-2000 była doktorantką Graduiertenkolleg „Körper-Inszenierungen“ na Freie Universität w Berlinie, gdzie za swoją pracę p.t.: „John Cages Theater der Präsenz“ uzyskła tytuł doktora. W 2002 roku założyła w Berlinie grupę „Diskursive Poliklinik“ (DPK), która wspiera prace naukowe wykonywane za pomocą środków artystycznych. W Lipsku wraz z Thomas Plischke założyła „frankfurter küche“ (FK), która zajmuje się produkcją publikacji
tekstowych, sztuki audio i wideo oraz organizuje sympozja z pogranicza teorii i praktyki. Od 2003 roku wraz z Plischke jako duet artystyczny „deufert + plischke“ tworzą projekty teatralne, instalacje slajdów i wideo oraz publikacje tekstowe i wideo. Tak powstały sztuki „inexhaustible (RW)”, „Directory” i „As if (it was beautiful)”. „deufert + plischke” należą do międzynarodowej grupy artystycznej „Veronika Blumstein Group” i mieszkają w Hamburgu.


Dr. Kerstin Evert

Kerstin Evert urodziła się w 1971 roku w Bielefeld. Ukończyła teatrologię w Gießen, studia doktoranckie na Freie Universität w Berlinie i w Instytucie teatrologii stosowanej na uniwersytecie Gießen. Jej praca doktorska została wyrózniona w 2001 roku nagrodą wiedzy o tańcu landu Nordrhein-Westfalen. W tym samym roku otrzymała również nagrodę w ramach internetowego konkursu „Webscene 2001“ Medienforum Monachium za koncept „Fluchten. Ein Internet Roadmovie“. W 2000 roku wraz z Oliverem Behnecke objęła kierownictwo artystyczne inscenizacji „ZeitenWende“. Od 2001 roku pracowała w Berlinie, Hamburgu i Monachium jako dramaturg, a od 2002 roku związana jest z Kampnagel w Hamburgu, gdzie odpowiedzialna jest głównie za międzynarodowe produkcje tańca i teatru (m.in.: kierownictwo produkcji festiwalu Laokoon). Równolegle pracuje naukowo. Była stypendystką DAAD w Londynie i Nowym Jorku. Wykładała na uniwersytetach w Berlinie, Hamburgu i Gießen.
Od 2006 roku kieruje „Tanzplan Hamburg“, który odbywa się w ramach organizowanego przez Kulturstiftung des Bundes „Tanzplan Deutschland“ o łącznej sumie 1,2 milionów euro.


Helena Gołąb

Urodzona w 1973 roku w Rydułtowie. Ukończyła Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Opolu. Następnie studiowała w School for New Dance Development (SNDD/SNDO) w Amsterdamie. Występy w Wenezueli w Institutio Universaritario de Danza i w Nowym Jorku w Dance Space Center. Była stypendystką Kultural Kontakt Austria, rezydentem artystycznym w „TanzQuartier” w Wiedniu, jak również w centrum choreograficznym w Linz. Współpracuje z Serge Ricci (projekt „Nova Polska“ we Francji). Studiowała Yogę w Indiach. Jej prace podejmują tematy tożsamości, improwizacji i form języka współczesnego tańca.
Choreografie:
„Pozytywka“, Opole, 1996; „Line“, Amsterdam, 1999; „Stereotype (not)“ (Solo), Amsterdam, Bytom, 2000, Caracas, 2001, San Sebastian, 2002; „The Right Bell“, Amsterdam, 2001/02, Linz, 2003; „Tellagorri” (performance uliczny wraz z Natalia Monge), Algorta, 2001, Huesca, 2003; „Neutron 918´s” (improwizacja), Amsterdam, 2001/02; „Radio East”, Amsterdam, 2001, Warszawa.


Paweł Goźliński

Urodzony w 1971 roku. Jest absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie. Studia doktoranckie odbył w Literackim Instytucie Naukowym w Warszawie. Jest zastępcą redaktora naczelnego „Dużego Formatu“ magazynu „Gazety Wyborczej”. Wykłada na Akademii Teatralnej we Wrocławiu. Współpracował z gazetami „Życie Warszawy” oraz „Życie”.
Jego zainteresowania koncentrują się szczególnie na polskim dramacie romantycznym oraz teorii i praktyce współczesnej sztuki. Jego publikacje, krytyki, eseje i wywiady ukazują się w polskich czasopismach teatralnych „Teatr”, „Dialog”, „Didaskalia” oraz „Notatnik Teatralny”.



Angela Guerreiro

Urodzona w 1965 roku w Lizbonie. Otrzymała wykształcenie w dziedzinie tańca klasycznego (według metody Royal Academy of Dance). Studiowała na Superior Dance School w Lisbonie i przy Center of New Dance Development w Arnhem (Holandia). W latach 1990-1994 była członkiem portugalskiej RE.AL / Joao Fiadeiro.
Dziś mieszka i pracuje w Hamburgu. Dla hamburskiego Kampnagel przygotowuje choreografie, które są prezentowane na licznych międzynarodowych festiwalach tanecznych i teatralnych w Wielkiej Brytanii, Francji, Szwajcarii, Austrii, Portugalii, Kanadzie i Brazylii.


Emil Hrvatin

Emil Hrvatin studiował socjologię i teatrologię na uniwersytecie w Lublanie oraz teorię performancu w Antwerpii. Już w trakcie studiów reżyserował własne sztuki. W swoich pracach podejmuje próbę stworzenia symbiozy między teatrem, sztukami plastycznymi i multimedialnymi. Hrvatin był kuratorem wielu interdyscyplinarnych warsztatów w Europie i opublikował wiele esejów na temat współczesnego teatru i sztuki oraz książkę poświęconą flamadzkiemu artyście i twórcy teatru Janowi Fabre. Jest wydawcą dwóch prac naukowych: jednej na temat współczesnych teorii teatru, drugiej zaś poświęconej współczesnym teoriom tańca. Od 1999 roku jest dyrektorem organizacji użyteczności publicznej MASKA w Lublanie (wydawnictwo, produkcja teatralna, pedagogika teatralna) oraz czasopisma o tej samej nazwie poświęconemu teatrowi. W 1999 roku był nominowany do „New Realities“ europejskiej nagrody teatralnej. Jego ostatnie przedstawienia „Miss Mobile“ (2002) i „We are all Marlene Dietrich for“ (2005, wraz z Erna Omarsdottir) odniosły duży sukces międzynarodowy, m.in.: na imprezie Tanz im August w Berlinie.


Antje Pfundtner

Urodzona w 1976 roku. Studiowała w Amsterdamie na Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. W ramach stypendium uczyła się w Nowym Jorku między innymi u Ori Flomin. Od 1999 roku pracuje jako wolna tancerka i choreograf z różnymi artystami i grupami m.in.: z Davidem Hernandezem, Tonym Vezichem i „Magpai Production Group“. Jej debiut
„eigenSinn“ został wyprodukowany przez Kulturfabrik Kampagnel w Hamburgu. Dalsze prace „überMutter“ i „Das hängt davon ab“ zostały zaprezentowane w ramach festiwalów
„Eigenarten“ i „Feuer + Flamme“ na terenie byłej fabryki Kampnagel w Hamburgu. Antje Pfundtner mieszka w Hamburgu.


Peter Pleyer

Kierownik licznych sztuk teatralnych. Zaczynał jako aktor na scenach niemieckich. Potem studiował na European Dance Development Centre der Art Academy Arnhelm w Holandii. Jest tancerzem i asystentem choreografii Yoshiko Chuma (Nowy Jork) i Marka Tompkinsa (Paryż). Był dlugoletnim współpracownikiem Ezter Gal (Budapeszt), razem przygotowali wspólne choreografie i improwizacje na festiwalach (m.in: „New York Impro Festival“). Ich wspólny duet „practise what you preach“ był prezentowany w wielu krajach, także w Polsce i w Rosji.
Jest docentem na „Art Academy Arnhem“. Od niedawna Peter Pleyer mieszka w Berlinie, gdzie zajmuje się szczególnie teorią tańca. Ponadto opiekuje się produkcjami tanecznymi i szuka nowych metod treningu i choreografii.


Thomas Plischke

Urodzony w 1971 roku, żyje w Hamburgu. Studiował na Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium i na P.A.R.T.S. w Brukseli.
W 1998 roku był laureatem Phillip Morris stypendium dla „wybitnego artysty“. W 2000 roku został laureatem nagrody miasta Monachium. W 2001 roku założył wraz z Pirkko Husemann i Kattrin Deufert „frankfurter Küche“(FK), z którymi odbył wspólne występy na międzynarodowych festiwalach w Europie, Kanadzie, Ameryce Północnej i Azji.
Od 2001 wraz z Kattrin Deufert organizuje warsztaty i seminaria w instytucjach kulturalnych w Niemczech i za granicą.


Dr. Karen Schaffman




Dr. Janine Schulze

Urodziła się w 1969 roku. W latach 1989-1994 studiowała teatrologię stosowaną na Justus-Liebig-Universität w Gießen. Jej praca dyplomowa nosiła tytuł „Tanz und Sakrales im 20. Jh. am Beispiel von John Neumeiers ‚Matthäus Passion’ und Pina Bauschs ‚Le Sacre du Printemps’“ („Taniec i sakralność w XX wieku. Na przykładzie 'Pasji Mateusza' Johna Neumeiera oraz 'Święta wiosny' Piny Bausch"). Od kwietnia 1995 roku była członkiem kolegium dla doktorantów „Geschlechterdifferenz und Literatur“ (Różnice płci a literatura) na Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium. Jej praca doktorancka pod tytułem „Dancing Bodies – Dancing Genders. Tanz im 20. Jahrhundert aus der Perspektive der Gender-Theorie“ („Tańczące ciała – tańczące płcie. Taniec w XX wieku z perspektywy teorii Gender") została opublikowana w 1999 roku. Kolejny projekt badawczy nosił tytuł „Als die Bilder tanzen lernten – Untersuchungen intermedialer Schnittpunkte zwischen Tanz und Film“ („Kiedy obrazy nauczyły się tańczyć – badania na temat intermedialnych relacji między tańcem i filmem”). Janine Schulze współpracuje z różnymi gazetami i magazynami jako recenzentka tańca, teatralna, filmowa i literatury. Jest współzałożycielką zespołu tańca „lilies laboratory“. Od 2000 roku kieruje archiwum tańca w Lipsku, które obok archiwum tańca w Kolonii należy do jedynej tego typu instytucji w Niemczech.

miejsce imprezy
Schwankhalle Brema

termin
12-14 październik 2006

instytucje uczestniczące
Impuls e.V. , Brema
Schwankhalle Brema
TEAM

koncepcja, kierownictwo artystyczne, produkcja festiwalu
Sabine Gehm i Deufert/Plischke (bliźnięta artystyczna, Hamburg)

organizacja
Sandra Noeth

Veronika Blumstein Group
dr Kattrin Deufert, Thomas Plischke, dr Paweł Goźliński, Helena Gołąb, Angela Guerreiro, Isabel de Naverán, Peter Pleyer, Antje Pfundtner