Mechanizmy zapominania. Polsko-niemiecka konferencja
[ Fenomen zapominania i marginalizowania w sztukach plastycznych ostatnich dwudziestu lat ]
Jak funkcjonuje amnezja w historii sztuki? Jak wyglądają impulsy dla tak zwanego ponownego odkrycia? Ile czasu przetrwają dokonane selekcje i powstałe kanony? Jakie społeczne i kulturalne zjawiska przyczyniły się wyparcia z pamięci konkretnych artystów i ich dzieł?Konferencja „Mechanizmy zapominania” podejmuje próbę, łącząc punkty widzenia z zakresu socjologii, historii sztuki oraz polityki kulturalnej, uchwycić te złożone mechanizmy, przynajmniej pod kątem najnowszej historii i współczesności.
Polskę i byłe NRD pod wieloma względami łączy podobna historia, choćby w kwestii sytuacji sztuk plastycznych w ostatnich trzech dekadach. W obydwu krajach sztuka współczesna, jak również rozwój teorii, do 1989 roku podlegała często wpływom różnych ideologii i była przez nie ograniczana. Lecz wbrew utrwalonym stereotypom prowadziła też do interesujących rozwiązań i kreatywnych manewrów alternatywnych. Dziś wiele z tych strategii artystycznych, jak i ich protagoniści niesłusznie zostali zapomniani.
Skutkiem przemian społecznych, które zaszły pod koniec lat 80-tych, było skłanianie się ku dominującym zachodnim tendencjom. Z pewnością w tym przypadku dużą rolę odgrywała potrzeba nadrobienia zaległości instytucjonalnych i publicystycznych.
Spoglądając na konkretne przykłady recepcji i komunikacji, konferencja „Mechanizmy zapominania” ma na celu zbadanie w jaki sposób urzeczywistnia się owo zapominanie oraz marginalizowanie, nie tylko w okresie poważnych przełomów. Na ten temat rozmawiają artyści z obydwu krajów, wśród nich również socjologowie i eksperci sztuki. Po dużych wystawach przekrojowych i poważnych naukowych projektach, które stawiały sobie za cel kompleksowe zbadanie obszarów Europy Środkowej i Wschodniej w okresie transformacji ustrojowej, tym razem podjęta zostaje próba przyjrzenia się dwóm sąsiadującym ze sobą regionom.
Dyskusja, niezależnie czy odnośnie konkretnej sztuki, realistycznej figuracji, czy też koncepcji sztuki, bądź treści feministycznych, nadal pozostaje w toku, a odkrycia i niespodzianki nie są wykluczone.